Archief
Vandaag heb ik - voor het eerst sinds 2004 - een persoonlijk record gelopen: 44.52 op de 15km. Zaterdag kwamen mijn (Keniaanse) schoonzusje Sylvia en ik in 's Heerenberg aan voor een persconferentie en een bezoek aan het mideeleeuwse kasteel - wat overigens heel mooi was. We kregen niet alleen harnassen en wapentuig te zien, waarvan we besloten dat deze erg handig zouden zijn als er weer eens onlusten zijn in Kenia, ook hing er een schilderij ter waarde van 2 miljoen euro. De Ethiopiërs die mee waren besloten direkt een carriereswitch te maken, want schilderen verdient duidelijk meer dan lopen. Tijdens de persconferentie liet Lornah me wederom uitdagend weten dat ze voor me zou eindigen, maar ze ging helaas niet in op mijn aanbod om mij haar startgeld te geven, als ik onverhoopt toch voor haar zou eindigen.
De race ging super, al merkte ik wel dat ik nog onvoldoende snelheidstrainingen heb gedaan, maar dat is met enkele weken serieus trainen sinds de marathon natuurlijk niet meer dan logisch. Vanaf het begin voelde het alsof ik 'volle bak' aan het gaan was, het leek op sprinten. De doorkomst op 5km was 14.55 en na 10km kwam ik (samen met Marco Gielen en een Keniaanse atleet) door in 30.06. Op dat moment realiseerde ik me dat het dan wel voelde alsof ik aan het sprinten was, maar dat ik niet moe werd. Ik deed er nog een schepje bovenop en finishte dus uiteindelijk in een tijd van 44.52. Minstens zo mooi vond ik dat ik een echte eindsprint won, van een Keniaan nog wel! Wie mij een beetje kent, weet dat ik net zoveel eindsprinten win, als Feijenoord wedstrijden, dus dit was hoopgevend. En dus eindelijk weer een p.r., een noodzakelijke voorwaarde om straks ook de marathon te kunnen verbeteren.
Nu weer lekker verder werken aan de snelheid, dan hoop ik dat ik volgend jaar ook mijn persoonlijk record op de 1/2 marathon kan aanscherpen.
