www.hugovandenbroek.com

De afgelopen weken verliepen eerlijk gezegd niet helemaal naar wens. Bij

aankomst in Kenia, 2 weken geleden, ging ik er meteen vol enthousiasme

tegenaan. Met iets teveel enthousiasme waarschijnlijk, want ik raakte

steeds meer vermoeid en kwam niet echt in mijn ritme. Als je hard traint

(in de eerste 7 dagen liep ik 187 km), is vermoeidheid normaal, dus niet

meteen een reden om rust te nemen. Maar toen ik vorige week vrijdag,

tijdens een baantraining, moeite had om een kilometer sneller dan 3.06 te

lopen, wist ik dat het niet goed ging.

Daarbij had ik last van een hardnekkige verkoudheid. Ook dat kan in een

land als Kenia, met een tropisch klimaat. Verkoudheid komt hier in Iten

zelfs relatief veel voor. Misschien dat dat te maken heeft met het feit dat

het overdag snikheet kan zijn en dan in een tijdsbestek van een half uur

(zo rond 17.30 uur) heel erg kan afkoelen.

Nu snap ik in ieder geval waarom er altijd wordt gezegd dat je bij aankomst

op hoogte eerst een aantal dagen rustig aan moet doen. Na een rustdag en 2

dagen joggen, draait het nu weer lekker. Net op tijd, want vandaag vliegen

we terug naar Nederland voor de 10km van Schoorl.


Afgelopen maandag heb ik voor het eerst het verschijnsel van mob-justice

(bende-gerechtigheid) mogen aanschouwen. Toen we vertrokken voor onze

duurloop, zagen we twee mannen die werden omringd door een grote groep. Het

bleek te gaan om twee dieven, die bonen hadden gestolen. Bij terugkomst een

uur later, waren beide dieven door de groep vastgebonden en werden ze met

een een stuk rubber afgeranseld. Het was gruwelijk om te zien, maar in veel

Keniaanse gemeenschappen een normaal principe: als je een misdaad pleegt,

wordt je door de gemeenschap flink in elkaar geslagen en soms zelfs

gelyncht. De politie wordt er pas later bijgehaald (als de dief nog leeft).

Deze keer greep Lornah gelukkig in. Ze beval de groep om de mannen in leven

te laten en ze naar de politie te brengen. En als Lornah dat zegt, dan

gebeurt het.


Na Schoorl gaan we direkt naar Kenia terug. Ik ben blij dat ik ondertussen

een Keniaans trainingsmaatje heb gevonden. Hij kan me hopelijk helpen om in

de snelheidstrainingen nét even harder te lopen dan ik op eigen kracht kan.

Daarnaast zullen we af en toe naar Eldoret afreizen voor een baantraining.

In Eldoret (op 30' rijden) is het een stuk lager dan in Iten - de hoogte is

ca 2000m om 2400m in Iten. Daardoor gaan de trainingen in Eldoret met

hetzelfde gemak een stukje sneller, je kunt dus langer op je wedstrijdtempo

lopen. Op deze manier hoop ik de snelheid te krijgen die ik nodig heb voor

een halve marathon in 1.03.