Archief
Eindelijk heb ik een paar Keniaanse trainingsmaatjes gevonden. Voor degenen die ze kennen, het gaat o.a. om Elias Muindi, Emanuel Kipkoech, Stanley Rotich en Daniël Rono (maar die laatste heeft vorig jaar 2.06 gelopen en is dus wat te snel), We hebben nu een paar keer samen getraind en dat is erg goed bevallen. Als je samen traint, kun je je makkelijker concentreren, net als in een wedstrijd. Het enige is dat je soms, na een zware training, iets meer herstel in acht moet nemen – heb ik gemerkt. Je gaat namelijk ongemerkt dieper en hebt dus meer herstel nodig, dan wanneer je alleen loopt.
Ik dacht, het is misschien aardig om eens een overzicht te geven van wat ik de afgelopen 7 dagen heb gedaan. Hierbij:
donderdag 12 feb
am: fartlek van 1u40 met daarin 5'-4'-3'-2'-1'-1'-2'-3'-4'-5'-1'-2' in hoog tempo (pauze 1'-2')
met een groep van 15 Kenianen, dit is 'killing', erg zwaar dus.
pm: 60' rustige duurloop
vrijdag
am: 65' rustige duurloop
pm: 60' duurloop
zaterdag
am(6u30): 45' rustige duurloop
am(10.00): snelheidstraining: 1km-2km-3km-2km-1km (pauze 3') tempo 2.55-3.00 per km
zondag
am: 2 uur duurloop (4.20-4.30 per km)
maandag
am: 45' rustige duurloop
pm: 55' duurloop
dinsdag
am: 45' rustige duurloop
pm: 3 series van 5x400m en 1x2000m (totaal 12km). 400 in 70-72 sec, 2000 in 6.05-6.10
pauze = 45-90 sec
woensdag
am: 45' duurloop
pm: 45' duurloop en krachttraining
Dit was een relatief vrij stevige 'week', de komende 7 dagen zijn iets minder zwaar. Zo heb ik vandaag slechts 1 training gedaan (90' rustige duurloop). Ook morgen is nog niet zo zwaar, maar zaterdag volgt dan een harde tempoduurloop van 20km met Koen Raymaekers. Dat wordt weer flink afzien. Omdat Koen en ik sinds kort dezelfde coach hebben, kunnen we eindelijk een aantal trainingen samen doen. Bovendien verblijven we beiden veel in Kenia én lopen beiden veel dezelfde wedstrijden, dus een combi is snel gemaakt.
Naast hard trainen heb ik deze week niet veel bijzonders gedaan of meegemaakt. Geen lynchpartijen deze keer, gelukkig maar. Zaterdagmiddag hebben we Valentijnsdag gevierd door naar een campsite te gaan, met een schitterend uitzicht en lekkere kip.
Verder ben ik nu bezig in het boek 'De halve van Egmond' van psychiater annex hardloper annex schrijver Bram Bakker, die dit boek toevallig na afloop van de halve van Egmond bij ons thuis bezorgde – Bram Bakker werkt namelijk in de buurt van waar wij wonen (in Nederland dan, niet in Kenia, ik vraag me af hoeveel psychiaters er in Kenia werken, vast niet zoveel, praten over psychische klachten is nog een beetje taboe hier). Hoewel ik altijd erg graag boeken lees over hardlopen, wil ik niet de indruk wekken dat ik echt alleen maar over hardlopen nadenk, praat en droom. Meestal niet eigenlijk. De laatste 3 boeken die ik heb gelezen waren: De vliegeraar van Khaled Hosseini (schitterend! Ook de film is mooi, maar zoals het hoort is het boek veel indrukwekkender) – African Lovestories van verschillende Afrikaanse schrijvers – De eeuw van Azië van Kishore Mahbubani (over de politieke, financiële en culturele opkomst van Azië en wat wij daarvan kunnen leren, een ongelooflijk interessant boek dat mijn kijk op de wereld heeft veranderd). Tot zover de boekrecensies.
De trainingen gaan voorlopig als een trein, onder invloed van het samen trainen verbreek ik al mijn trainings-p.r.'s, dus dat is hoopgevend. Nu moet ik alleen verstandig blijven en zorgen dat de gretigheid (zoals weleens gebeurt bij mij) niet de overhand neemt. Gelukkig heb ik mijn coach, Gerard van Lent, met wie ik meerdere keren per week mail en sms, om me zonodig af te remmen.
